Starannie wybierz wykonawcę testamentu
Czwartek, 7 grudnia 2023
Dwie czynności, które większość ludzi z chęcią odkłada na później, to napisanie testamentu i jego aktualizacja w celu uwzględnienia zmian okoliczności. Jednak kiedy już zabierzesz się do pisania i poprawiania testamentu, zastanów się dobrze nad wyborem lub zmianą wykonawcy â terminem prawnym określającym osobę, która jest kluczową postacią w rozliczaniu Twojego majątku.
Praca wykonawcy testamentu to potencjalnie czasochłonne i wymagające stanowisko, które wymaga o wiele więcej pracy, niż się ludziom wydaje. Egzekutor musi wykonać cztery główne zadania.
Pierwszą z nich jest zebranie i wycena majątku. Zgromadzenie dokumentacji dotyczącej takich aktywów, jak
Do tej listy należy dodać informacje o kredytach hipotecznych i innych długach, zeznania podatkowe oraz lokalizację skrytek depozytowych.
Kolejnym obowiązkiem wykonawców testamentu jest opłacenie wszystkich rachunków i opłat. Zadanie to często wymaga profesjonalnej pomocy, ponieważ obejmuje terminowe złożenie deklaracji dotyczących federalnego podatku od nieruchomości i stanowego podatku od spadków, ostatecznego podatku dochodowego za osobę zmarłą oraz bieżącego podatku dochodowego za majątek, a także opłacenie tych obciążeń.
Po dokonaniu wyceny majątku i opłaceniu rachunków wykonawcy mogą rozdzielić to, co pozostało z majątku, zgodnie z testamentem.
Ich ostatnim obowiązkiem jest złożenie w sądzie (zwykle wyznaczonym do spraw probacji, a czasem zwanym sierocym lub zastępczym) rozliczenia ze wszystkiego, co zrobili.
IRS nie wybacza błędów wykonawcy testamentu
Wielu wykonawców testamentu przekonało się na własnej skórze, że nie są zwolnieni z odpowiedzialności za błędy tylko dlatego, że polegają na poradach adwokatów, księgowych lub innych profesjonalnych doradców. Gdy coś pójdzie nie tak, na przykład z podatkami federalnymi, IRS wystawia wykonawcom rachunki, ponieważ to oni są osobiście odpowiedzialni za to, że aktywa zostały rozdzielone, a podatki pozostały niezapłacone lub formularze zostały złożone z opóźnieniem.
Potrzeba uzyskania odpowiedniej porady podatkowej została w kosztowny sposób uświadomiona synowi i synowej Henry'ego Lammerta, którzy wyznaczyli ich na wykonawców jego testamentu. Po śmierci Henry'ego jego syn przejął kierownictwo nad rozliczeniem majątku. Choć syn był przekonany, że należy złożyć zeznanie podatkowe za ojca, nie wiedział, że konieczne jest również złożenie zeznania podatkowego za majątek.
Tak było do czasu, gdy jego księgowy odkrył, że nie złożono żadnego zeznania o dochodach uzyskanych przez majątek. Zeznanie zostało ostatecznie złożone siedem miesięcy po terminie.
IRS naliczył sporą karę za spóźnione złożenie zeznania oraz zwykłe odsetki. Wykonawcy twierdzili, że są nowicjuszami w tego typu sprawach i polegali na swoim księgowym i prawniku spadkowym, którzy zrobili wszystko, co było konieczne.
Jednak księgowy, w swojej obronie, zeznał, że w jego dotychczasowych usługach dla rodziny nie było niczego, co sugerowałoby, że z własnej inicjatywy musiałby złożyć zeznanie podatkowe dla spadku. Podobnie prawnik spadkowy zauważył, że żaden z wykonawców testamentu nie poprosił go o szczegółowy opis obowiązków związanych z pełnieniem funkcji wykonawcy testamentu. W związku z tym Sąd Apelacyjny Drugiego Okręgu utrzymał w mocy nałożenie kary.
Rozważmy sytuację Kennetha Leigh, kierownika produkcji w firmie produkującej ubrania. Ze względu na swoją znajomość biznesu Kenneth został wyznaczony przez sąd na zarządcę majątku właściciela, który zmarł bez testamentu. Kierownik nie wiedział nic o zarządzaniu majątkiem, ale zatrudnił adwokata, do którego miał pełne zaufanie.
Próbował czytać dokumenty spadkowe przedstawiane mu do podpisu, jednak w większości przypadków ślepo polegał na kompetencjach prawnika. Kilka dni przed złożeniem przez Kennetha w sądzie spadku ostatecznego rozliczenia i wniosku o wydanie nakazu podziału majątku, adwokat poprosił go o podpisanie zmienionego zeznania podatkowego, w którym wymieniono aktywa pominięte w pierwotnym zeznaniu. Kenneth zauważył, że na stronie tytułowej zmienionego zeznania widnieje dodatkowa kwota 27 000 USD do zapłaty, ale podpisał je, nie pytając prawnika o wysokość należnej kwoty.
Sąd probierczy zatwierdził rozliczenie, choć nie uwzględniono w nim dodatkowego podatku od spadku. Aby zakończyć sprawę, Kenneth - a przynajmniej tak mu się wydawało - przystąpił do podziału pozostałego majątku między spadkobierców.
Niedługo potem otrzymał zawiadomienie z Urzędu Skarbowego. Przykro mi, ale Kenneth był osobiście odpowiedzialny za zapłatę 27 000 dolarów, ponieważ wiedział, że podatki były należne w czasie, gdy majątek spadkowy miał wystarczające aktywa, aby je zapłacić.
Najwyraźniej Kennethowi nie udało się nakłonić spadkobierców, aby zajęli się podatkami. Spór trafił więc do Sądu Podatkowego, który odrzucił argument Kennetha, że jako laik niedoświadczony w sprawach spadkowych, poleganie na kompetentnym doradcy zwolniło go z obowiązku dociekania, jak właściwie rozdysponować majątek.
Sąd powołał się na jego świadomość ogólnego obowiązku płacenia podatków od spadku, podpisanie pierwotnego zeznania podatkowego i zapłacenie podatku oraz podpisanie zmienionego zeznania â okoliczności, które wskazywały na rzeczywistą wiedzę z jego strony o istnieniu długu. Miał on obowiązek, powiedział sąd, niezależnie od polegania na swoim adwokacie, spojrzeć na treść zmienionej deklaracji, aby sprawdzić, czy nie jest należny dodatkowy podatek. Następnie rozsądne zapytanie adwokata ujawniłoby, że podatek jest nadal niezapłacony. Ponieważ Kenneth nie wykonał tych czynności, był osobiście odpowiedzialny za zapłatę podatku.
O autorze:
Julian Block pisze i praktykuje prawo w Larchmont w Nowym Jorku, a wcześniej pracował w IRS jako agent specjalny (śledczy) i adwokat. Więcej na ten temat można przeczytać w publikacji âJulian Block's Year Round Tax Strategies,â dostępnej na stronie julianblocktaxexpert.com.
