Tax Court Maps Out Deductions Away From Tax Home

Nie ma takiego miejsca jak twój dom podatkowy. W nowej sprawie Sądu Skarbowego, Harwood, TC Memo 2028-8, 2/15/22, podatnik był w stanie odliczyć większość swoich kosztów podróży, gdy przebywał poza domem w związku z tymczasowym zatrudnieniem.

Jeśli wyjeżdżasz na tymczasowe zlecenie, to uważa się, że nie ma cię w domu przez cały okres, kiedy jesteś z dala od swojego głównego miejsca pracy. Dlatego możesz odliczyć koszty podróży, zakładając, że kwalifikujesz się w inny sposób.

Artykuły takie jak ten, prosto do Twojej skrzynki pocztowejDołącz

do naszego newslettera, aby uzyskać najnowsze trendy w księgowości, pomysły, wiadomości i technologie dostarczane bezpośrednio na Twoją skrzynkę pocztową.Wpisz adres e-mail * Wpiszadres e-mailZapisz
się

Ogólnie rzecz biorąc, tymczasowe zlecenie w jednym miejscu to takie, które ma trwać jeden rok lub krócej. Jeśli jednak Twoje zlecenie lub praca są nieokreślone, miejsce zlecenia lub pracy staje się Twoim nowym domem podatkowym. W związku z tym nie można odliczać kosztów podróży podczas pobytu w tym miejscu.

Zlecenie lub praca w jednym miejscu jest uważana za nieokreśloną, jeśli realistycznie oczekuje się, że będzie trwała dłużej niż rok - niezależnie od tego, czy faktycznie trwa dłużej niż rok. Podobnie, możesz mieć prawo do odliczenia kosztów podróży pomiędzy domem a tymczasowym miejscem pracy poza obszarem metropolitalnym, w którym zwykle mieszkasz i pracujesz.

Fakty dotyczące nowej sprawy

: Podatnik, mieszkaniec Waszyngtonu, pracował jako monter parowy na projektach budowlanych w Waszyngtonie i Oregonie. Był członkiem lokalnego związku zawodowego. W latach podatkowych, o których mowa, podatnik pracował na wielu krótkoterminowych projektach.

Przy niektórych z tych prac nocował w ciągu tygodnia, ponosząc koszty zakwaterowania. Przy innych wracał i wracał tego samego dnia. A na jeszcze innych robił jedno i drugie. Na przykład przez dwa miesiące w 2016 r. najpierw jeździł tam i z powrotem, ale później przez kilka kolejnych miesięcy nocował w osobistej przyczepie podczas tygodnia pracy.

Skarbówka nie uznała części wydatków na podróże i pojazdy, o które ubiegał się podatnik. Argumentowała, że nie miał on żadnego biznesowego powodu, aby przebywać tam, gdzie przebywał, poza względami osobistymi.

Wynik podat

kowy: Sąd podatkowy ustalił, że główne miejsce zamieszkania podatnika było jego domem podatkowym. Ponieważ praca była tymczasowa, podatnik miał wystarczający powód biznesowy, aby mieszkać tam, gdzie mieszkał, zamiast przenosić swoją rodzinę do innych części regionu, w którym znajdowały się tymczasowe miejsca pracy. Zatem wydatki na zakwaterowanie poniesione w czasie, gdy przebywał poza domem, podlegają odliczeniu.

Ponadto podatnik odpowiednio udokumentował większość wydatków związanych z pojazdami i ma prawo do odliczenia tych kwot. Prowadził on dziennik ewidencji daty i stanu licznika pojazdu wykorzystywanego do podróży służbowych oraz podawał czas, miejsce i cel biznesowy wydatków na posiłki.

W nieco zaskakującym zwrocie Sąd Skarbowy odmówił jednak odliczenia wydatków na pojazdy poniesionych w ramach wyjazdów, które podatnik odbył tego samego dnia tam i z powrotem. Zostały one scharakteryzowane jako nie podlegające odliczeniu dojazdy do pracy.

Ostrzeżenie

: Ten obszar prawa podatkowego jest obarczony niebezpieczeństwem. Upewnij się, że Twoi klienci postępują zgodnie z mapą drogową IRS dotyczącą odliczeń.